N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Profiel
Voetbal De Spanjaard Rodri is de belangrijkste schakel in het elftal van zijn land, dat zondag de Nations League veroverde. Hij is dienstbaar, bescheiden en wars van de heldenstatus die hem wordt toegedicht.
Het moet gek lopen wil Rodrigo Hernández Cascante in december niet tot beste voetballer van de wereld worden verkozen. De 26-jarige voetballer won dit seizoen met Manchester City de Champions League, de landstitel en de beker. En afgelopen zondag veroverde hij met Spanje in Rotterdam ook nog eens de Nations League. En zo staat de ‘onzichtbare’ gaatjesdichter op het middenveld opeens volop in de schijnwerpers. Rodri – zoals zijn voetbalnaam luidt – is de belangrijkste schakel in het elftal van zijn club en zijn land.
De heldenstatus past eigenlijk helemaal niet bij de voetballer die op 22 juni 1996 in Madrid ter wereld kwam. Rodri was altijd liever iemand met een bescheiden rol. Binnen en buiten de lijnen. Zo koos hij er als jong talent in de opleiding van Atlético Madrid al voor als verdedigende middenvelder te spelen. Als een dienstbare voetballer voor anderen. Als een speler die de ballen veroverde om ze vervolgens snel in te leveren bij de spelmaker of een spits. Als de stille strateeg van het elftal.
Rodri is het type voetballer dat pas echt opvalt als hij er níet is. Heel anders dan zijn jeugdidool Zinédine Zidane. Rodri was in zijn jonge jaren niet de speler waar het talent vanaf droop. Al was zijn wil om te slagen enorm. Het Spaanse Villarreal nam hem in 2013 over van Atlético Madrid, waar hij in fysiek opzicht te zwak was bevonden. Rodri zette bij zijn nieuwe club ook in op een maatschappelijke carrière en begon een studie bedrijfskunde aan de Universiteit Jaume I van Castellón. Als profvoetballer in wording woonde hij gewoon tussen anderen studenten en leerde er zijn huidige partner Laura kennen. Rodri was wars van luxe en kocht na zijn eerste contract een tweedehands Opel Corsa van een vrouw die hem rijles gaf.
Rodri ontwikkelde zich bij Villareal zó goed als voetballer dat Atlético hem in 2018 voor 25 miljoen euro terughaalde. In het shirt van de club uit Madrid groeide hij als inmiddels 1,90 meter lange speler uit tot de spil van de ploeg van de Argentijnse coach Diego Simeone. Ondertussen vervolgde Rodri in de Spaanse hoofdstad zijn studie, die hij later online afmaakte.
Opvolger van Fernandinho
Het was geen verrassing dat Pep Guardiola al snel zijn oog liet vallen op Rodri. De trainer van Manchester City zag in zijn een landgenoot een ideale opvolger van de Braziliaan Fernandinho. En Rodri zag voor zichzelf een betere voetbaltoekomst op het middenveld van The Sky Blues dat een in een clausule vastgelegd bedrag van 70 miljoen euro voor hem betaalde. Rodri kon zich snel aanpassen, omdat hij als uitwisselingsstudent in de Verenigde Staten al Engels had geleerd. Atlético heeft de leegte die hij achterliet nooit meer goed weten te vullen en bij City heeft allang niemand het meer over Fernandinho. En bij het nationale elftal van Spanje is Rodri een meer dan uitstekende opvolger van de inmiddels gestopte Sergio Busquets.
Rodri steeg het afgelopen seizoen bij City in meerdere opzichten boven zichzelf uit. Wat dat betreft zijn de statistieken veelzeggend. In aanvallend en in verdedigend opzicht. Geen enkele andere voetballer in de Premier League gaf zoveel passes (gemiddeld 82,7 per wedstrijd) als hij en alleen Declan Rice van West Ham United veroverde in de Engelse competitie meer ballen dan Rodri. Als bijna onvermoeibare sleutelspeler op het middenveld bepaalt hij vaak het ritme van Manchester City, een van de beste elftallen ooit in de historie van het voetbal.
Voor Rodri kwam op de avond van de 10 juni in de Turkse hoofdstad Istanbul alles samen. Daar schreef hij in het Atatürk Olympisch Stadion geschiedenis door in de finale van de Champions League tegen Internazionale in de 68ste minuut het enige doelpunt voor City te maken. Met zijn technisch perfecte schot van de rand van het strafschopgebied bezorgde Rodri de club uit Manchester voor de eerste keer de belangrijkste Europese hoofdprijs. Rodri zal daarvoor altijd als matchwinnaar aan verbonden zijn. Hij werd uitgeroepen tot speler van het jaar in de Champions League en was de ‘MVP’ van de eindstrijd. En daarmee zette hij zelfs City’s Noorse topscorer Erling Haaland in zijn schaduw.
Rodri maakte zijn beste seizoen ooit afgelopen week af in het shirt van Spanje. Als nummer 16 van La Roja vervulde hij tijdens de eindfase van de Nations League een cruciale rol in het elftal van bondscoach Luis de la Fuente. Nadat eerst op donderdagavond in Enschede Italië met 2-1 was verslagen, speelde Rodri in zijn 66ste (!) wedstrijd van het seizoen weer een hoofdrol. Dit keer niet als matchwinnaar, al was hij daar wel dichtbij met een schot dat in de verlenging rakelings over het doel van Kroatië scheerde.
Gouden Bal
Rodri was een van de vijf Spanjaarden die raak schoot in de beslissende reeks strafschoppen in de finale van de Nations League in de Kuip in Rotterdam. De Madrileen had zo een belangrijk aandeel in de eerste titel die hij met zijn land veroverde. De Spaanse doelman Unai Simón, die twee strafschoppen stopte, was samen met Rodri het middelpunt van de feestvreugde. En ook de individuele prijs ging naar Rodri. De jury verkoos hem tot Nations League Player of The Finals. Daarmee heeft Rodrigo Hernández vrijwel alle mogelijke prijzen dit seizoen al binnengehaald. Het kan bijna niet anders dan dat hij in aanmerking komt voor eenGouden Bal, zijn eerste, aan het einde van het jaar.